گرایش فزاینده به استفاده از روش های ترکیبی در رساله های دکتری، نگرانی درباره استفاده مناسب از این روش ها در تحقیقات علوم اجتماعی و رفتاری را مطرح ساخته است. این پژوهش توصیفی با هدف بررسی رویکرد، طرح و روش های پژوهش به کار رفته در رساله های دکتری مدیریت آموزشی و آموزش عالی در دهه اخیر (1390-1400) انجام شده است. در راستای پاسخگویی به سؤالات پژوهش، چکیده و فصل سوم 85 رساله دکتری پایان یافته در بازه زمانی فوق بررسی شد. یافته های پژوهش نشان می دهد نزدیک به سه چهارم (در مجموع 73 درصد) پژوهش ها با هدف ارائه الگو و مدل و 63 درصد آن ها بر مبنای رویکرد ترکیبی اکتشافی متوالی انجام شده اند. همچنین در 60 درصد موارد از طرح نظریه زمینه ای در مرحله کیفی و همبستگی چند متغیری در مرحله کمی پژوهش استفاده شده است. نتایج پژوهش ضمن ارائه دلالت های برای تدریس روش های پژوهش کمی، کیفی و ترکیبی در دوره دکتری، لزوم نوآوری در طرح های پژوهش مورد استفاده در رساله های دکتریِ رشته های علوم رفتاری را خاطر نشان می سازد.

پیشرفت های اخیر در زبانشناسی شناختی بر اهمیت و فراگیر بودن روش استعاره در زبان صحه گذاشته است. تاثیر این تحقیقات به طور قابل توجهی به پیشرفت در کار آموزی های آموزشی و تهیه مواد و مطالب درسی مفید بوده است. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر آموزش 2 روش تمرکز بر شکل دستوری (شکل-محور) و تمرکز بر کل دستور (ساختار-محور) در یادگیری زبان استعاری توسط زبان آموزان سطح متوسطه صورت گرفت. ابتدا٬ 60 زبان آموز سطح متوسطه که از نظر مهارت زبانی و توانش استعاری همسان بودند به 3 گروه تقسیم شدند: 2 گروه آزمایشی و 1 گروه کنترل. یکی از گروه های آزمایشی با استفاده از 20 متن انگلیسی در معرض آموزش شکل- محور قرار گرفت. گروه آزمایشی دوم از طریق ساختار- محور اصطلاحات استعاری را فرا گرفتند. گروه کنترل در معرض آموزش معمول قرار گرفتند و در دو آزمونی که قبل و بعد از آموزش از 2 گروه آزمایش گرفته شد، شرکت کردند. تحلیل هم پراکنش به همراه یک تحلیل واریانس 3 طرفه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که گروهی که به صورت شکل-محور آموزش داده شدند عملکرد بهتری در پس آزمون داشتند. بنابراین٬ بین توانش استعاری و روش شکل-محور همبستگی مثبت وجود دارد. همچنین، این امکان وجود دارد که توانش استعاری زبان آموزان از طریق روش شکل-محور افزایش یابد.

هدف از این مقاله تحلیل درآمدهای نفتی و مالیاتی در اقتصاد ایران است. بدین منظور، با استفاده از رویکرد تعادل عمومی پویای تصادفی، یک الگو برای اقتصاد صادرکننده نفت شبیه سازی گردید. در بخش منابع درآمدی دولت، سعی شد تا با وارد کردن درآمدهای نفتی و مالیاتی در مدل، وجود راهکارهای لازم جهت برطرف کردن خلاء های موجود در ساختار نظام مالیاتی مورد بررسی قرار گیرد. تخمین پارامترهای مدل بر اساس روش بیزین و با استفاده از نرم افزار داینر (Dynare) تحت نرم افزار متلب (MATLAB) بر اساس روش مونت کارلو با زنجیره مارکوف در قالب الگوریتم متروپلیس-هستینگز و با استفاده از داده های تعدیل فصلی دوره زمانی 96-1368 انجام گرفت. به منظور تحلیل شوک، دو سناریو طراحی شد. در سناریو اول، فرض شد که دولت درآمد نفتی دارد و تمامی درآمدهای نفتی توسط دولت خرج می شود و دولت اتکایی به درآمد مالیاتی ندارد. در سناریو دوم، فرض می شود که 40 درصد از درآمدهای نفتی دولت به صندوق توسعه تزریق شده و درصدی از آن به عنوان تسهیلات به بخش های تولیدی تخصیص پیدا کرده و دولت با اتکا بیشتر به انواع درآمدهای مالیاتی هزینه های خود را تأمین می کند. نتایج بیانگر این می باشد که شوک مالیاتی و نفتی، یعنی کاهش وابستگی به نفت و اتکا به درآمدهای مالیاتی در کوتاه مدت تأثیر منفی بر متغیرهای کلان اقتصادی دارد اما در بلند مدت، با افزایش درآمدهای مالیاتی میزان تولید و به تبع آن، سرمایه گذاری، مصرف، اشتغال در اقتصاد افزایش یافته است.

لیکاف و جانسون، استعاره را ابزاری شناختی می دانند که بواسطة چیزی متعارف و تجربی، چیزی دیگر را می شناسیم. از نظر آنان استعاره در سراسر زندگی روزمره و نه تنها در زبان، که در اندیشه و عمل ما جاری است و نظام مفهومی معمول ما که در چارچوب آن می اندیشیم و عمل می کنیم، ماهیتی اساساً استعاری دارد. آنان مدّعی اند در نظریه های سنتی، به رابطة استعاره با تفکر توجّه نشده است؛ بلکه فقط به تعابیر زبانی استعاره ها در شعر و ادبیات توجه کرده اند و بین زبان روزمره و زبان ادبی تمایز نهاده اند. از این رو تعریف جدید را در تقابل با استعارة زبانی، استعارة مفهومی نامیدند که دارای ویژگیهای چون یک سویگی نگاشت و اصل تغییر ناپذیری است و به انواعی چون استعاره متعارف و نو و تصویری تقسیم می شود. در این مقاله، نظریة استعاره مفهومی و برخی از تناقضهای درونی آن را نقد کرده ایم که برخی از نتایج عبارتند از: شناخت و فهم استعاری نیست بلکه قیاسی است؛ استعاره مبتنی بر شباهت است و تغییر ناپذیری اصل معتبری نیست.

اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است. لطفا برای مشاهده متن کامل انگلیسی اینجا را کلیک کنید.

توجه بسیاری ازمحققان (Metaphorical Competence) و توانش استعاری (Conceptual Fluency)  روانی مفاهیم زبان دوم را به خود جلب کرده است. از جمله این محققان دانسی (1992، 1995، 2003) و جانـــسون و روزانـــا (1993) هستند که ادعا دارند زبان استعاری در برنامه ریزی زبان دوم نباید به فراموشی سپرده شــود. هدف آنهـــا این است که در زبان آموزان توانشی بیشتراز نوع ارتباطی-کاربردی بوجـود آورنـــــــد تا توانشی دستوری-سنتـی. این مقاله گزارشی است از تحقیقی برتکوین و توسعه روانی مفاهیم و توانش استـعاری در زبان آموزان رشته زبان  انگلیسی. ابتدا، گروهی از زبان آموزان رشته زبان انگلیسی (شامل:95 دانشجوی ترم اول، 92 دانشجوی ترم سوم، 139دانشجوی ترم پنجم و 90  دانشجوی ترم هفتم) انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. هدف از آزمون این بــود تا مشخــص شود آیا این زبان آموزان در مورد مفاهیم زبان انگلیسی و استعارات آن دانش کافی دارند یا نه . نتـــــیجه آزمون مشخص نمود تقریبا تمامی این زبان آموزان فاقد چنین دانشی هستند. همچنین، تجزیه و تحلیل نوشته هـــای در سطح بسـیار(Metaphorical Density)  ایشان مشخص نمود که نوشته های این دانشجویان از لحاظ تراکم استعاره ای پائینی قرار دارد. یافته های این تحقیق در حقیقت ادعای اصلی دانسی (1992) را تقویت می کند: اینکه زبان آموزان بعد از گذشت 3 یا 4 سال زبان آ موزی لزوما  دانش مفاهیم و توانش استعاری خود را تقویت نمی نمایــــنـــد. سپس گروه ترم پنجم (139 دانشجوی ترم سوم) که به 3 گروه متفاوت از لحاظ بسندگی زبان تقسیم شده بودند در تحقیــقی 6 ماهه شرکت کردند که در آن این زبان آموزان به روشهای مختلف در معرض مفاهیم و استعارات زبان انگلــیسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده بعد از پایان تحقیق نشان داد که این زبان آموزان دانش مفاهیم و توانش استعاری خود را به حد زیادی بسط داده و نیز نوشته های آنها بیانگر این واقعیت بود که از لحاظ تراکم استعاره ای تقریبــا مــشابه نوشته های اهل زبان است. به عبارتی دیگر، نتایج این تحقیق بیانگر این نکته است که امکان  دارد روانی مفاهـیم و توانش استعاری را در برنامه زبان آموزی زبان دوم  قرار داده و آن را بسط و توسعه داد. نهایت اینکه، اطلاعــات بدست آمده همچنین نشان می دهد میان روانی مفاهیم و توانش استعاری ارتباط مستقیمی وجود دارد.

زبان شناسان شناختی از دو ابزار «طرح واره تصویری» و «استعاره مفهومی» جهت تبیین فرایند شناخت در انسان بهره می برند. طرح واره تصویری ساختاری ذهنی است که حاصل مواجهه انسان با پدیده های تکرارشونده حسی است. استعاره مفهومی نیز این طرح واره تصویری را به صورت نظام مند به مفاهیم انتزاعی و غیر محسوس تعمیم می دهد. مواجهه روزمره انسان با ظرف های فیزیکی همانند بدن انسانی، خانه و وسایل نقلیه، طرح واره جهتی داخل-خارج (ظرف) را در ذهن انسان ایجاد می کند و انسان با توسل به استعاره های مفهومی از این طرح واره جهت فهم مفاهیم انتزاعی به مثابه ظرف بهره می برد. ملاصدرا جهت توصیف مفاهیم متافیزیکی وجود، ماهیت و عدم از الفاظی همانند «ظرف»، «وعاء»، «دار»، «بقعه» بهره می برد. او همچنین از ورود و خروج به ظرف وجود یا عدم سخن به میان می آورد. از وجود خارجی در تقابل با وجود ذهنی استفاده می کند. این شواهد در چارچوب طرح واره تصویری ظرف و استعاره های مفهومی مبتنی بر این طرح واره قابل فهم است.

تشبیه از مهم ترین و پرکاربردترین عناصر خیال در کلام و شعر است. این عنصر خیا ل انگیز به اشکال مختلف دست مایه هنرنمایی شاعران و ادیبان بوده است .یکی از شیوه های تشبیه پردازی، آوردن ارکان تشبیه در ساختار یک گروه اسمی است. گروه های اسمی واحدهای نحوی هستند که هسته آن ها اسم است و معمولا یک یا چند وابسته به صورت پیشین یا پسین آن ها را توضیح می دهد.گروه های اسمی با دو ساختار متفاوت ترکیب اضافی (مضاف و مضاف الیه) و ترکیب وصفی (موصوف و صفت) می توانند ارکان تشبیه را در خود جای دهند. آنچه تاکنون در این زمینه به آن پرداخته شده، اضافه های تشبیهی با ساختار ترکیب های اضافی است که در همه کتب بیان و بلاغت متاخر، آن را معادل تشبیه بلیغ اضافی دانسته اند که با دلایلی که در این مقاله ذکر می شود این موضوع قابل قبول نخواهد بود. همچنین در کتب بلاغت متاخر و متقدم از ترکیب های وصفی تشبیهی، سخنی به میان نیامده است. این پژوهش برآن است تا هر دو نوع گروه اسمی تشبیهی (ترکیبات اضافی و وصفی تشبیهی) را به کمک دستورهای جدید و مبتنی بر علم زبان شناسی با تاکید بر اشعار حافظ بررسی کند.

چندین روش به منظور برآورد تابع چگالی احتمال وجود دارد. از سوی دیگر، در نظریه مجموعه های فازی یکی از روش های ساختن تابع عضویت بر پایه ی مجموعه داده، روش مبتنی بر تابع چگالی احتمال است. با توجه به روش های متداول در برآورد تابع چگالی، این مسئله می تواند به محاسبه انواع تابع عضویت بر پایه یک مجموعه داده منجر شود. در این مقاله، برخی از این روش ها بیان و با مثال عددی تشریح می شوند.

سازوکار استعاری ذهن در معنابخشی به جهان، نقطه محوری این تحقیق است. نظریه معاصر استعاره که نقش استعاره را در معنابخشی به جهان اطراف مطرح می کند، یکی از دستاوردهای مهم زبان شناسی شناختی است. از میان انواع استعاره های مفهومی که این نظریه به تشریح آن ها می پردازد، استعاره های جهتی به آن نوع از استعاره اشاره دارد که پدیدارهای جهان را به واسطه جهات، برای ما معنادار می کند. آن چنان که در این تحقیق نشان داده ایم، شاید برای شمار بسیاری از اهالی زبان، آشکار نباشد که چگونه پدیده های طبیعی، به دلیل جایگاه قرارگیری شان در جهات، با مفاهیم انتزاعی مرتبط دانسته می شوند و به صفاتی متصف می شوند که هرچند در عمیق ترین لایه های دانش زبانی ما نهفته است، در حقیقت هیچ ارتباط ذاتی میان آن صفات و آن پدیده های طبیعی وجود ندارد. در تحقیق حاضر، با ارایه نمونه هایی از بزرگ ترین متون ادبی فارسی نشان داده ایم که چگونه بشر، مفاهیمی را از حوزه تجربه های دینی، معنوی، فیزیکی، عاطفی، جنسیتی و. . . به عاریه می گیرد و بر پدیده های جهان طبیعی فرامی افکند. همچنین کوشیده ایم تبیین کنیم که این فراافکنی بر مبانی مربوط به جهت و جهتمندی استوار است. این نمونه ها در عین حال که روند معنادار شدن جهان از طریق استعاره را بر ما روشن می سازند، نقش انکارناپذیر متن ها را در تثبیت استعاره ها، نهادینه شدن آن ها و ابلاغ آن ها به گویندگان اعصار بعد بازگو می کنند.